درود
بهترین شادباشها از آن پیروانی است شادمانه در بزم امامت مردی می نشینند که یکصد و بیست هزار نفر آن روز گواه بر امامتش بودند.
بهترین شادباشها از آن پیروانی است که او را امام حقیقت و راستین می دانند
بهترین پیشکشها بر نگاه همواره بلند و بخردانه مردان و زنانی که او را همام و سرور و دنباله دین روشنگر صلح و دوستی می دانند.
در باور اهل عشق یکتاست علی
با اهل زمانه اش شکیباست علی
حق بوده علی علی سراسر حق است
چون بوده به حق همیشه مولاست علی
درباره چه باید گفت که همه آزادگان واندیشمندان روزگار او را به مردی و سخاوت و بردباری و مهربانی می شناسند.
او را نیک بین و نیک کار و نیک باور می دانند.
بر سردر میخانه نوشته است علی
محبوب کنیسه و کنشت است علی
مستی کن و عاشقانه بر خویش ببال
قسیم جهنم و بهشت است علی
عمر (رضی الله عنه) او را همواره می ستاید و چنانکه می فرماید:
بر درگه حق علی بجز بنده نبود
هنگام نبرد خصم، شرمنده نبود
می گفت عمر رسول مستان گفته است
اسلام نبود اگر علی (ع) زنده نبود
اما:
حیف است که بجای آنک آن روز با او بیعت کنند به او بخ بخ گویند و به او تبریک وشادباش گویند
حیف است که گوشهایی که فرمایش پیامبر را شنیدند به کر شوند و چشمهایی که دست علی را در دست پیغمبر دیدند کور
هر کس سخن امیر را می شنود
مرقومه ی آن دبیر را می شنود
لبخند به لب به مردم قومش گفت
هر گوش کری غدیر را می شنود
اما ما
یک جمله دقیقه نود می گوییم
با قلب شکسته حال بد می گوییم
ایکاش علی شناس خوبی بشویم
هر گاه که یا علی مدد می گوییم
و
حوا صفتان به سیب و گندم سر مست
عشاق به شور و شوق مردم سر مست
هر کس به ولایت علی می نازد
با جام غدیر بر سر خم سرمست
و اکنون
ای امام حاضر
با چشم به راه منتظر تا جاده
باران سرشکمان به راه افتاده
عید آمده و نگاه ابری با ماست
ماییم برای آمدن آماده
شاد باشیم و به شادی دیگران بیندیشیم
بدرود
