درود

مولای بی پناهان روزگار

در آینه ها حول و لا بسیار است

تا پنجره ها دست دعا بسیار است

برخیز بیا ناجی مشتاقان باش

طوفان زده ایم و بی خدا بسیار است

کدامین روز دیده هامان به مشرقی ترین طلوع خورشید جمال تو روشن خواهد شد

عمریست که خرد و خسته بر می خیزیم

بی همدم و دلشکسته بر می خیزیم

حیرت زده ایم و در حریم دل خویش

تا پنجره های بسته بر می خیزیم

چشم براهیم، دل به جاده ها سپرده.

شاد باشیم و به شادی دیگران بیندیشیم.

بدرود