درود

روزی را به نام زیباترین همراه آفریننده هستی نامگذاری کردند و ما نیز به بهانه این زیبا روز توانستیم بر دستان مهربان و همواره لبریز از عشق و ایمانشان بوسه مهر بزنیم.

خداوند همواره نگاهبانشان و سربلندی و نیک فرجامی دعا و بدرقه راهشان.

سرلوحــــه پـــاک و مهــــربانی، مـادر

گنجیــــــنه لطــــــف آســـمانی، مادر

ثبت است همیشه بر سر دفتر عشق

زن زنـــــــدگی است و زندگانــی مادر

ای راهنمای آیندگان نه چندان دور

ای مهدی زهرا علی

بنگر به لب منــــــــتظران زمزمه را

در کوچه عاشقانه اش همهمه را

هرگاه دلت شکسـت و بارانی شد

دریبا همیشـــــه مهدی فاطمه را

ای عشق تو در جان و غمت در سینه

ای روی تـــــــــو آبــــــروی هـــــر آیینه

خورشیــــــــــد جهانگشای دلها مهدی

نومیــــــد نشستـــــــــــه‌ایم هـر آدینه

شاد باشیم و به شادمانی دیگران بیندیشیم.

بدرود

درود

هفته معلم و روزگار بزرگداشت از این آفریننده گویش و نوشتار فرا رسید و همگان با گل و لبخند به دیدارشان رفتیم و همواره ندانستیم که واژه دوست داشتن را چگونه بر زبان بیاوریم که خود را در برابر بسیاری تلاش آنها شرمسار خویش نکنیم.

بر دفتر مشق خویــــــش پیوسته نگـــــاشت

هرکـــــــس درود هر آنچـــه را خواهد کاشت

در سینــــــه من معلمـــــــم عشــــــق نهــــاد

تا هستم و هست دوستش خواهم داشت

و اینک یا امید چشم انتظاران و ای سروش روزگارن.

پیشکش درگاه تو:

ماییــــــــم و دل شکســــــته سرخورده

از دشمن و دوست طعن خنجر خورده

آقا! چه قدر لحــــــــــظه شماری کردن

هر جمعـــــه ی سررسید ضبدر خورده

عمریســـت نشســــــته ایم تنها به غمت

با جنگل و کوه و دشت و صحرا به غمت

گوینــــــد که جمعه می رسی منتظریم

از پنجــــره های رو به فــــــردا به غمت

آمدنش دیر نیست، خودمان و جامعه را به نیکی فرا بخوانیم و در برابر ناپرهیزگاری دشمنان بیدار باشیم.

بدرود